معرفی کتاب
دوره دو جلدی مثنوی معنوی و غزلیات شمس هارد سلفون نیم جیبی توسط شاعر نامدار مولنا سروده شده است. این پک 2 جلدی توسط انتشارات کلهر به چاپ رسیده است.
ویژگی های کتاب ها
غزلیات شمس
- غزلیات شمس نیم جیبی با خط استاد محمود نامجو نوشته شده است.
- کتاب در 5 رنگ همراه با طلا کوب چاپ شده است.
- نوع جلد آن قاب کشویی هارد سلفون است.
- کتاب دو زبانه (زبان فارسی و انگلیسی ) می باشد.
مثنوی معنوی
- گزیده مثنوی معنوی نیم جیبی مولانا با خط استاد علی سجادی نوشته شده است.
- مقدمه ی گزیده مثنوی معنوی توسط محمد علی اسلامی ندوشن نوشته شده است.
- تذهیب آن را مرضیه عرفانی طراحی کرده است.
- کتاب در 5 رنگ همراه با طلا کوب چاپ شده است.
- نوع جلد آن طرح هارد سلفون با قاب کشویی است.
- کتاب دو زبانه (زبان فارسی و انگلیسی ) می باشد.
- ترجمه ی انگلیسی گزیده مثنوی معنوی توسط رینولد نیکسون انجام گرفته و دکتر افضل وثوقی آن را انتخاب کرده اند.
- نگارگری کتاب گزیده مثنوی معنوی توسط استادان علی اصغر تجویدی، رضا مهدوی و علیرضا آقا میری انجام گرفته است.
درباره محمود نامجو
محمود نامجو خوشنویس ایرانی متولد سال 1337 می باشد. استاد بیش از 30 سال است که مدرس انجمن خوشنویسان ایران می باشد و مدرک ممتاز و نشان درجه یک هنری کشور را دارد. از این هنرمند خوشنویس آثار بسیاری به چاپ رسیده است که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آموزش خط نستعلیق
- خط تحریر
- رباعیات عمر خیام
- کرشمه قلم
- خورشید عنصر
- شیخ صنعان
- آتش عشق
- گزیده غزلیات شمس تبریزی
درباره علی سجادی
استاد علی سجادی از سال 1355 در محضر مرحوم استاد حسن زرین خط (در تهران) به مدت دو سال (تا سال 1357) تعلیم گرفته و سپس مشغول تحصیل در دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی شد. از بهمن ماه 1360 در انجمن خوشنویسان ایران در محضر استاد غلامحسین امیرخانی به تکمیل هنر خوشنویسی پرداخت و در خط شکسته نیز از استاد یدالله کابلی آموزش گرفتند. سال 1363 موفق به دریافت گواهینامه ممتاز شده و از پاییز همان سال انجمن خوشنویسان شعبه اسد آباد را تاسیس نموده و تاکنون با سمت سرپرست و مدرس مشغول کار هستند که حاصل آن بیش از شصت نفر فارغ التحصیل ممتاز و صدها نفر مراحل دیگر خوشنویسی می باشد.
درباره مولانا
جلالالدین محمد بلخی معروف به مولوی، مولانا و رومی شاعر فارسیگوی ایرانی است. نام کامل وی «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی پارسی بودهاست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.